Molenschot & Hermans logo

In onze blogs lees je alles over belangrijke ontwikkelingen en geven we handige tips.

Partneralimentatie en de forfaitaire woonlast

9 januari 2025

Uitzonderingen bij lage draagkracht

Er komen steeds meer uitspraken over partneralimentatie. MH Scheiden houdt je graag op de hoogte van alle ontwikkelingen in 2025.

Partneralimentatie is een geldbedrag dat een ex-partner aan de andere ex-partner betaalt na een scheiding, om te helpen voorzien in de dagelijkse kosten van het leven. Bij het vaststellen van de hoogte van deze alimentatie wordt gekeken naar wat de betalende partner financieel kan dragen. Hierbij wordt gebruikgemaakt van een standaardregel: de zogenaamde forfaitaire woonlast. Dit is een vast percentage van 30% van het netto inkomen, dat wordt gezien als woonkosten, ongeacht wat iemand in werkelijkheid betaalt voor wonen.

Het voordeel van deze vaste regel is dat de berekening eerlijk en voorspelbaar blijft. Maar het nadeel is dat de echte woonlasten van de betalende partner meestal niet worden meegeteld in de berekening.

Draagkrachtverweer en de forfaitaire woonlast 

Als een van de partijen aangeeft niet genoeg financiële ruimte te hebben om partneralimentatie te betalen, wordt er niet snel afgeweken van de vaste regel van de forfaitaire woonlast. Zelfs als de daadwerkelijke woonkosten hoger zijn dan dit forfait, blijft deze standaard meestal de basis voor de berekening. Alleen in bijzondere gevallen kan hiervan worden afgeweken, zoals in de volgende situaties:

  • Samenwonen met een nieuwe partner: Als de betalende ex-partner samenwoont met iemand anders, kan rekening worden gehouden met de gezamenlijke woonlasten of de financiële bijdrage van die nieuwe partner.
  • Een hulpbehoevende nieuwe partner: Als de nieuwe partner van de betalende partij hulpbehoevend is en financieel afhankelijk, kan dit een reden zijn om de standaardregel los te laten.

Deze uitzonderingen zijn zeldzaam en worden alleen in specifieke omstandigheden toegepast. In de meeste gevallen blijft de rechter strikt vasthouden aan de standaardregels.

Verschil met kinderalimentatie 

Bij kinderalimentatie wordt bij een te lage financiële draagkracht wél gekeken naar de werkelijke woonlasten. Dit komt doordat de kosten voor de kinderen altijd voorrang hebben. Als de standaard berekening niet genoeg ruimte laat om in deze kosten te voorzien, wordt er rekening gehouden met wat iemand echt aan woonlasten betaalt, om zo het tekort te verkleinen.

Deze andere aanpak is het gevolg van de wettelijke regel dat de zorgplicht voor kinderen altijd prioriteit heeft. In de praktijk betekent dit dat een ouder die kinderalimentatie moet betalen vaker moet aantonen dat de werkelijke woonlasten een probleem vormen bij het nakomen van de alimentatieverplichtingen.

Conclusie 

Het forfaitaire woonlastenmodel zorgt voor duidelijkheid en structuur bij het berekenen van partneralimentatie. Toch kan deze standaard in sommige situaties voor financiële druk zorgen bij een van de betrokkenen. Afwijken van dit model is alleen mogelijk in uitzonderlijke gevallen, zoals samenwonen met een nieuwe partner of wanneer de nieuwe partner hulpbehoevend en financieel afhankelijk is. Dit verschilt van kinderalimentatie, waar de rechter meer flexibiliteit kan toepassen om te zorgen dat de kosten voor de kinderen gedekt blijven.

Heb je vragen over alimentatie of behoefte aan begeleiding bij een scheiding? Mediator Melissa van MH Scheiden staat voor je klaar om je door het proces te begeleiden en al je vragen te beantwoorden. Neem contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.

“Wij helpen scheidende partners zodat ze zelf in staat zijn om te komen tot de best mogelijke en toekomstgerichte oplossingen voor hun vraagstukken rondom hun scheiding.”